Winter 2010/2011

Een overzichtje van mijn ervaringen met de ICE Vortex 1 - 700 in de winter van 2010/2011.

"Winterbanden". Het vervangen of plakken van lekke banden is geen hobby van me, zeker als dit moet gebeuren in koude, natte en/of donkere omstandigheden. Daarom heb ik na de eerste sneeuwvoorspellingen de Kojaks vervangen door Schwalbe Marathon Plus banden. De Marathon Plus heeft een goede reputatie op het gebied van lekbestendigheid, daarnaast geeft het profiel van de Marathon Plus net wat extra grip bij sneeuw en ijs. Helaas hebben deze banden ook de reputatie dat ze een nadelige invloed hebben op de acceleratie en de snelheid. Zie bijvoorbeeld de ervaringen van andere ligfietsers op http://www.ligfiets.net met de Schwalbe Marathon Plus 35-406 en 35-559. Beide reputaties kan ik bevestigen. Tijdens de afgelopen winter heb ik geen lekke banden gehad, maar het accelereren verliep moeizamer en de kruissnelheid ging naar mijn inschatting met ongeveer 2 km/u omlaag.

17-12-2010 - na een woon-werkrit (1)

Sneeuw. Ook in deze regio is de afgelopen winter veel sneeuw gevallen. Behoudens een weekje vakantie tussen Kerst en Oud en Nieuw heb ik de hele winter door gefietst, dus ook door de sneeuw. Toen ik de ligfiets nog had pakte ik bij gladheid mijn mountainbike. Deze winter heb ik de mountainbike niet gebruikt. Vergeleken met de MTB lijkt het fietsen met de trike door de sneeuw zwaarder te gaan. Met de MTB kun je vaak in een bestaand spoor rijden, terwijl je met de trike vaak een aantal nieuwe sporen aan het maken bent. En naarmate het maken van die sporen meer energie kost en/of de gladheid toeneemt gaat het achterwiel van de trike steeds meer doorslippen. In extreme gevallen liep de snelheid hierdoor terug tot een krappe 10 km/u, en incidenteel moesten bruggetjes en plekken met veel sneeuw lopend bedwongen worden. Het voordeel van de trike is natuurlijk weer dat je geen energie hoeft te steken in het overeind blijven.

17-12-2010 - na een woon-werkrit (2)

Schoonmaken en smeren. Na een rit over gepekelde, natte wegen is het zaak de fiets zo snel mogelijk en zoveel mogelijk van pekel te ontdoen, de ketting schoon te spoelen, te drogen en weer te smeren. Afgelopen winter heb ik dat vaak moeten doen, zo vaak dat ik voor het schoonmaken een Gardena drukspuit heb aangeschaft. Handig om de ketting en rest van de trike gericht schoon te spuiten zonder dat direct alle smeermiddelen in het putje wegspoelen.

AVID BB7 schijfremmen. Uit ervaring wist ik dat de AVID BB7 schijfremmen behoorlijk gevoelig zijn voor de inwerking van pekel. Ze zaten namelijk ook op mijn Nazca Fuego. Met name de zuiger die schuil gaat achter de grote rode verstelknop heeft de neiging door de inwerking van pekel vast te "rotten". Aangroei als gevolg van oxidatie en andere narigheid zorgt er bovendien voor dat de brake pads steeds vaker aanlopen. Om problemen te voorkomen heb ik de remklauwen en de zuigers deze winter twee keer gedemonteerd en schoon gemaakt. Door de schroefraad van de genoemde zuiger bij het monteren van montagevet te voorzien blijven de remmen goed verstelbaar.

Kabels. Het is een aantal keren voorgekomen dat ik ’s morgens de trike pakte en dat één of meerdere rem- of schakelgrepen nauwelijks in beweging te krijgen waren. De oorzaak was bevriezing van vocht in de kabels. Door de kabels met de hand wat heen en weer te bewegen lukte het steeds om de remkabels weer gangbaar te maken. Hetzelfde euvel deed zich voor bij de kabel van de achterderailleur. Het gangbaar maken van deze kabel bleek soms niet of soms maar voor een deel mogelijk, waardoor ik in die gevallen met een gereduceerd aantal versnellingen moest vertrekken. Met de voorderailleur kon ik het gemis van de weggevallen versnellingen redelijk opvangen, en meestal kwamen er gaandeweg weer extra versnellingen beschikbaar.

De buitenkabel van de schakelkabel van de achterderailleur bestond in eerste instantie uit twee delen, onderbroken door een stukje zonder buitenkabel. Om het binnendringen van vocht en viezigheid tegen te gaan heb ik deze losse delen na een tijdje vervangen door een buitenkabel uit één stuk, en heb ik het uiteinde bij de achterderailleur voorzien van een sealing.

Draaiverstellers. Het schakelen bleek ook bemoeilijkt te worden doordat de SRAM X5 draaiverstellers niet meer soepel te verstellen waren. Wat me opviel was dat het gaatje voor de doorvoer van de binnenkabel, dat bij een MTB aan de zijkant van de versteller zit, door de positie van deze verstellers op het stuur van de trike aan de bovenkant zit. Hierdoor kan er gemakkelijk water en viezigheid in de verstellers lopen. Daarom heb ik verstellers via die gaatjes ingespoten met siliconenspray waarna ik de gaatjes heb afgesloten met een plugje. Het hielp wel iets, maar van soepel schakelen was pas sprake zodra de temperatuur weer boven de nul graden uitkwam.

Spaaknippels. Na verloop van tijd werd ik regelmatig geconfronteerd met los hangende spaken, zowel in het linker voorwiel als in het achterwiel. Steeds bleek dat de kop van de alu spaaknippel was afgebroken. Een aantal keren heb ik gebroken spaaknippels vervangen. Een lastig werkje, want: wiel uit de fiets halen, band er af, velglint los, spaaknippel er op, spaak op spanning brengen, velglint weer vast, band er op, oppompen en het wiel weer in de fiets plaatsen. Ook heb ik de spaakspanning van alle spaken verhoogd, maar waarschijnlijk was het al te laat want na vijf afgebroken spaaknippels viel me op dat sommige spaaknippels aan de smalle kant begonnen af te brokkelen.

gebroken spaaknippels

Ik had de indruk dat de gebruikte aluminium spaaknippels niet sterk genoeg waren en dat de spaakspanning te snel daalde. Om een lang verhaal kort te maken: halverwege januari - na 1820 km - had ik geen vertrouwen meer in de alu spaaknippels en heb ik ze allemaal vervangen door zelfborgende "DT pro lock standard" spaaknippels van messing. Binnenkort meer hierover op deze blog ...

voorwiellagers na demontage

Voorwiellagers. Na vijf weken met sneeuw en pekel merkte ik dat er veel speling in de voorwiellagers zat. Bij mijn ICE Vortex zijn die lagers niet afgeschermd. Blijkbaar waren de sealings van de lagers zelf niet in staat de pekel volledig buiten de deur te houden, want toen ik ze verving bleek dat ze volledig verroest waren. De voorwiellagers heb ik tegelijk met de spaaknippels vervangen. Wordt vervolgd ...

Stangkoplagers. Half februari bleek er een behoorlijke speling te zitten in de stangkoplagers van het stuur. Een maand later, bij km stand 3344, heb ik de stangkoppen vervangen. Meer over dit onderwerp in een volgend bericht op deze blog ...

ICE support. Over de problemen met de spaaknippels, voorwiellagers en stangkoppen heb ik vrij uitgebreide email contacten gehad met ICE. Het viel me op dat mijn klachten, adviezen en vragen serieus werden behandeld. In het geval van de stangkoppen stuurde ICE me na de probleemmelding zelfs direct een nieuw setje toe.

Resumé. Het fietsen met de trike in winterse omstandigheden is, hoewel soms zwaar, voor mij goed mogelijk gebleken. Mijn ICE Vortex bleek af fabriek niet helemaal klaar te zijn voor een stevige winter. De problemen met de spaaknippels, voorwiellagers en stangkoppen zijn in dat opzicht illustratief. De problemen met de vast gevroren kabels zijn denk ik van algemene aard, hoewel ik dit soort problemen nooit zo sterk ervaren heb als op de trike. Toch eens kijken of daar oplossingen voor zijn.

P.S. Dit bericht is achteraf gepubliceerd op 5-8-2011.