Voor het fietsen in Nederland gebruik ik eigenlijk altijd 12-25 of 12-26 cassette. Hierdoor zijn de verschillen tussen de opvolgende versnellingen wat kleiner, en is het makkelijker een prettige kruissnelheid te vinden en vast te houden. Daarom heb ik als eerste de standaard gemonteerde Sram PG 950 11-32 9sp cassette vervangen door een Sram PG 950 12-26 9sp.
Daarna heb ik de pedalen (Shimano SPD PD-M520) gemonteerd. Met een nieuwe fiets is dat normaliter geen probleem, en dat was het nu ook niet:-)
Bij een “gewone” fiets en een ligfiets met bovenstuur kun je de bel, fietscomputer, spiegel en gps in het algemeen wel kwijt op het stuur, op de ICE Vortex mis je echter een horizontale buis om genoemde zaken op een bereikbare en zichtbare plek te monteren. Ik heb dit opgelost door de remgrepen en draaischakelgrepen zoveel mogelijk naar beneden te verplaatsen. Hierdoor kwam op de uiteinden van de stuurbuis net voldoende ruimte vrij voor de montage van (Pro straight forged) bar-ends. Op de linker bar-end kon ik de Mountain Mirrycle spiegel, de Sigma BC1609 fietscomputer en de fietsbel (een Cateye Comet PB-200) kwijt, op de rechter bar-end de mount van de gps. De volgende uitdagingen waren de plaatsing van de snelheidssensor, en het aansluiten van die sensor én de trapfrequentiesensor op de fietscomputer. Het gaat namelijk om een bedrade variant van de BC1609. Normaliter zou ik de snelheidssensor bij het, of beter gezegd, een voorwiel plaatsen. Bij deze trike zit echter aan de ene kant van het wiel de schijfrem in de weg, en aan de andere kant mis je een ophangpunt omdat de voorwielen enkelzijdig zijn opgehangen. Daarom heb ik de snelheidssensor bij het achterwiel gemonteerd. Van beide sensoren bleken de aansluitsnoeren te kort. Gelukkig bleek het verlengen geen probleem. Het bleek gewoon een kwestie van de draad op een handige plek door midden knippen, twee-aderig kabeltje van de gewenste lengte er tussen, adertjes aan elkaar solderen, goed isoleren en werken!
Volgende actiepunt was het vinden van een geschikte plek voor de bidonhouder. De Vortex beschikt wel over de benodigde nokken, maar als je de bidonhouder daar op de bedoelde manier aan bevestigt wijst de opening van de bidonhouder naar voren. Hierdoor is het pakken en weer terugplaatsen van de bidon tijdens het fietsen niet echt handig. Daar heb ik het volgende op gevonden. Van een aluminium strip heb ik een soort driehoek gevouwen die ik op de bidonnokken van de trike heb geschroefd en daarop heb ik de bidonhouder geschroefd. Moeilijk uit leggen, maar het resultaat is dat de opening van de bidonhouder naar de fietser wijst waardoor het gebruik van een bidon tijdens het fietsen een stuk makkelijker is. Afijn, de afbeelding hiernaast zegt meer dan mijn woorden.
Tenslotte moest nog een oplossing gevonden worden voor het herbergen van de fietspomp, plakspullen, gereedschap, reservemateriaal en het vervoeren van de fietstas. Uiteindelijk heb ik oplossing gevonden in de aanschaf van een stel nieuwe fietstassen, Vaude Aqua Front Waterproof Panniers Rood 28 (2*14 liter). Eén tas voor de genoemde spullen, en één tas voor het vervoer van kleding, lunch etc.. Aerodynamisch gezien is dit wellicht niet de slimste keus. Daar tegenover staat dat deze tassen heel stevig en waterdicht zijn, makkelijk aan de fiets op te hangen zijn en daar ook weer makkelijk vanaf te halen zijn. Met behulp van wat schuimband op strategische plekken zijn ze bovendien nagenoeg rammelvrij.Na het aanbrengen van reflectiemateriaal op de voorspatborden, voorderailleurbuis en spiegel was de trike wat mij betreft klaar voor de eerste woon-werk rit.
 |  |  |
P.S. Dit bericht is achteraf gepubliceerd op 29-07-2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten