woensdag 18 januari 2012

Achterband lek en versleten

Vanmiddag vertrok ik om ongeveer 17:00 van m'n werk. Het miezerde, het was vrij fris en het werd al snel donker. Onderweg moest ik regelmatig m'n vingers als ruitenwissers gebruiken om m'n bril zowel aan de voor- als achterkant te ontdoen van regendruppels en condens, zodat ik nog enigszins kon zien waar ik fietste. Een verzachtende omstandigheid was de stevige wind in de rug. Direct na het nemen van rotonde, met nog een kilometer of vijf voor de boeg, merkte ik dat de achterkant van de trike nogal heen en weer zwalkte. Ik stopte, stapte af en moest helaas vaststellen dat dit werd veroorzaakt door een lekke achterband. Op zich is dat geen ramp, ik heb namelijk reserve binnenbanden, en een pomp bij me. Dus heb ik de trike onder een lantaarnpaal gezet, zijtassen eraf gehaald, achterwiel eruit gehaald, buitenband aan één kant los gemaakt, binnenband naar buiten gehaald, binnenband opgepompt om zo te kunnen bepalen waar het lek ongeveer zat en op welke plek er mogelijk nog iets scherps in de buitenband zou kunnen zitten. Tot zover ging het nog als gepland.

Het aftasten van de natte achterband in combinatie met de stevige wind zorgden er echter voor dat m'n vingers in razend tempo afkoelden, rood werden, opzwollen en verstijfden. Simpele handelingen als het los maken van de pompkop, het los draaien van het ventielringetje, verwijderen van de lekke binnenband, nieuwe binnenband om de velg leggen, ventiel door de velg duwen, ventielringetje vastmaken, borgmoertje van het ventiel losdraaien, pompkop vastmaken, binnenband een beetje oppompen, binnenband in de buitenband leggen, buitenband weer om de velg leggen, band oppompen, pompkop weer los maken, borgmoertje van het ventiel vast draaien, ventielringetje verder vast draaien, worstelen met de achterderailleur om het achterwiel weer op de juiste plek te krijgen en vervolgens het achterwiel vast zetten met de snelspanner bleken nu uiterst moeilijke en zelfs pijnlijke handelingen. Tenslotte heb ik de lekke binnenband en pomp in de tas gedaan, achtertassen dicht gemaakt en weer aan de fiets gehangen en gauw weggefietst. Pfff......, het had geen vijf minuten langer moeten duren!

's Avonds bleek de achterband, een Schwalbe Kojak, na 9104 km versleten te zijn. Op meerdere plekken was het canvas zichtbaar. Ik heb de Kojak vervangen door een Schwalbe Marathon XR Vouwband zwart-reflectie 37-622, een band die ik eind 2008 gekocht heb voor m'n toenmalige fiets en die toen 2526 km is gebruikt. Bij 6,0 bar bleek de wielhoogte 698 mm te zijn. Op de fietscomputer heb ik de wielmaat daarom op 2192 ingesteld.

Km stand: 11.520

2 opmerkingen:

  1. Leuke blog! Hoe bevalt de ICE Vortex?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je! Wat het rijden betreft bevalt de ICE Vortex uitstekend. Wel kun je duidelijk merken dat je meer lucht- en rolweerstand moet overwinnen dan met een ligfiets. Ondanks dat kan ik met deze trike toch met een behoorlijk tempo fietsen. Voor mij belangrijk is dat ik geen last meer heb van valpartijen waardoor ik veel relaxter op de fiets zit. Voor meer info, zie http://rotsopdriewielen.blogspot.com/2011/07/mijn-rij-ervaringen-op-de-ice-vortex.html. Zwakke punten van de Vortex vind ik de 'sterkte' van de standaard gemonteerde spaaknippels, de matige afscherming van de voorwiellagers en het snelle slijten van de buitenste stuurstangkoppen.
      Groetjes Hans.

      Verwijderen

Deze blog wordt goed weergegeven met Google Chrome, Mozilla Firefox en MS Edge, minder goed met MS IE, slecht met Opera. Met name de integratie met Google Documents gooit bij die laatste roet in het eten.